دو تا از مشهورترین آمریکایی های قرن 19 ، مارک تواین و یولیس اس. گرانت دوستی شگفت آور ایجاد کردند. بر روی کاغذ ، نویسنده در حال خروج ، شخصیت و رئیس جمهور محترم خلوت ، نمی توانند متفاوت تر باشند ، اما پیوند نزدیک آنها منجر به انتشار یک اثر برجسته از زندگی نامه شد - با هر دو مرد در مسابقه با ساعت به عنوان گرانت نزدیک می شدند. مرگ.
این دو اولین سال قبل از معروف شدن تواین ملاقات کردند
مانند بسیاری دیگر از آمریکایی ها ، تواین مدتها بود که گرانت را تحسین می کرد. گراند از اوهایو و تواین از میسوری هر دو از میدوست بودند. و هر دو شغل های دشوار اولیه را تحمل کرده بودند (گرانت قبلاً یک مزرعه به زودی به شکست "Hardscrabble" نامیده بود). موفقیت گرانت به عنوان یک ژنرال در جنگ داخلی آمریکا توجه شمال را به خود جلب کرده است ، و گفته می شود که توین نسخه ای از نامه بدنام گرانت را به کنفدراسیون ژنرال سیمون باکرر در طول نبرد فورت دونلسون در کیف پول خود به عنوان یک یادداشت حمل کرد.
اما اولین جلسات آنها به سختی دوستی را در پی داشت. در سال 1867 ، تواین ، هنوز یک روزنامه نگار ناشناخته ، به واشنگتن D.C سفر کرد تا به عنوان دبیر خصوصی یک سناتور نوادا فعالیت کند. در دسامبر همان سال ، او به طور خلاصه در یک مهمانی با گرانت ، که هنوز هم در ارتش ایالات متحده بود ، ملاقات کرد. پس از ترک مقام خود ، تواین به لابی بازگشت تا لابی را برای تصویب لایحه در سال 1870 بدست آورد. اولین کتاب او به تازگی منتشر شده است ، اما او هنوز نام خانوادگی نبود ، و هنگامی که رئیس سابقش او را برای دیدار با کاخ سفید آورد. رئیس جمهور گرانت ، تواین عدم تعادل قدرت بین این دو را به رسمیت شناخت و بعداً درباره همسرش نوشت: "دست تکان دادم و بعد مکث و سکوت پیش آمد. نمی توانم به چیزی برای گفتن فکر کنم. بنابراین من فقط یک لحظه یا دو لحظه ، در سکوت به چهره های شدید و غیرقابل تحمل ژنرال نگاه کردم و بعد گفتم: ‘آقای رئیس جمهور ، من خجالت زده ام - آیا شما؟ "
بیشتر بخوانید: چگونه یولیس S. گرانت نام مستعار "کمک مالی تسلیم غیرقابل قبول" را بدست آورد
آنها بعد از اینکه تواین گرانت را در یک شام بزرگ جشن گرفت ، نزدیکتر شدند
پس از آن جلسه ناخوشایند کاخ سفید ، مسیرهای آنها تقریباً برای یک دهه دوباره عبور نکرد. در نوامبر 1879 ، تواین به افتخار گرانت در شیکاگو به شام دعوت شد. بعد از غذا ، یک سری از بلندگوها شب به ستایش بی پایان روی گرانت پرداختند. تواین ، بلندگو آخر عصر ، بعد از نیمه شب کف اتاق را نگرفت. تواین به جای پیروی از کت و شلوار با نان تست مزخرف استعدادهای گرانت ، توئین را به سمت سرگرمی مهمان محترم افتخار فرا گرفت.
تواین با ترس از اینکه او به گرانت توهین کرده بود ، منتظر واکنش بود. به نظر می رسید گروه مردان شوکه شده اند ، اما گرانت نیست. او اولین کسی بود که خندید ، و هنگامی که در اواخر شب مجدداً به تواین معرفی شد ، گرانت به وضوح اولین جلسه خود را به یاد آورد و پاسخ داد: "آقای Clemens ، من شرمنده نیستم ، شما؟ "این دو به سرعت با هم دوست شدند.
دوستی آنها در سخت ترین دوره های زندگی گرانت توسعه یافت
پس از ترک مقام در اوایل سال 1877 ، گرانت ، هنوز 60 ساله نیست ، بی قرار بود. او و همسرش ، جولیا ، تعطیلات گسترده ای را در سرتاسر جهان گذراندند که مالیات را از آنها دور کرد. ناموفق بودن در نامزدی ریاست جمهوری جمهوریخواه در سال 1880 روحیه او را کمرنگ تر کرد. گرانت هرگز تاجر خوبی نبوده و قبل از ظهور ارتش خود در طول جنگ داخلی ، بسیاری از شکست های مالی را تجربه کرده بود. در سال 1881 اگرچه برای تأمین خانواده خود مضطرب بود ، او موافقت کرد که به پسرش "اولیس س. گرانت جونیور" ملقب به "باک" در شرکت سرمایه گذاری خود ، گرانت و بخش بپیوندد.
شریک باک یک سرمایه دار جوان و فریبنده به نام فردیناند وارد بود و تصور می کرد چنان استعدادی دارد که نام مستعار "ناپلئون مالی" را به دست آورده بود. وارد و پیر گرانت به سرعت پیوند زدند و گرانت به زودی بخش عمده پول خود را در این سرمایه گذاری کرد. شرکت ، در دفتر مرکزی خود در نیویورک مستقر است. اعضای خانواده گرانت ، و همچنین چهره های برجسته دیگر زمان ، از جمله هنرمند توماس نست ، رهبری وی را دنبال کردند و خیلی زود پول در صندوق های گرانت و وارد ریخت.
اما جذابیت بیرونی فر راز تاریکی پنهان کرد. این شرکت چیزی بیش از یک طرح پونزی بود که Ward هنگام پرداخت سود سهام ، سرمایه را به دست آورد. او توانست چندین سال وانمود کند ، اما رکود اقتصادی وضعیت مالی شرکت را بدتر کرد. گرانت برای پیشبرد شرکت مجبور شد 150،000 دلار از دوست ویلیام هنری وندربیلت وام بگیرد. اما در سال 1884 اختلاس Ward در معرض دید قرار گرفت و شرکت سقوط کرد.
سرانجام بخش به دلیل نقش خود به 10 سال زندان محکوم شد. اما خانواده گرانت از نظر مالی خراب شد و آنها را مجبور به محدود کردن شیوه زندگی اسراف آمیز بودجه وار بود. گرچه هیچکدام گرانت از طرح کلاهبرداری آگاه نبود ، گرانت ارشد بار دیگر با چشم انداز فقر روبرو شد.
تواین در زمان نیاز خود به نجات گرانت آمد
تواین هم اکنون یک بازدید کننده عادی در خانه گرانت نیویورک بود و اولیا رنجش دوستش را دید. چندین سال قبل او پیشنهاد کرده بود که گرانت خاطرات خود را بنویسد ، اما گرانت با اعتقاد بر این که او نویسنده نیست ، از بین رفته بود.
تواین تنها کسی نبود که می خواست Grant را انتخاب کند
