ویل اسمیت

ویل اسمیت از رپرهای موفق به هالیوود A-lister گذشت و با بازی در "The Prince Prince of Bel-Air" پیش از بازیگری در فیلم هایی چون "روز استقلال" ، "مردها در سیاه" و "علی" بازی کرد.
ویل اسمیت کیست؟
پس از آنکه ویل اسمیت در سن 16 سالگی با جف تاونز آشنا شد ، این دوتایی به عنوان DJ Jazzy Jeff & The Prince Prince فعالیت بسیار موفق رپ را آغاز کرد. اسمیت قبل از اینکه خود را به عنوان یک لیستباز A هالیوود با بازی Bad Boys (1995) و روز استقلال (1996) معرفی کند ، به مدت شش فصل با حضور در فیلم سینمایی The Prince Prince of Bel-Air بازی کرد. او از آن زمان عنوان های فیلم های محبوب مانند مردان در سیاه و سفید (1997) و هیچک (2005) را کسب کرده است و نامزدهای اسکار را برای علی (2001) و پیگیری خوشبختی (2006) کسب کرده است. اسمیت همچنین قبل از بازگشت به کرایه اقدام با Suicide Squad (2016) ، تحسین Concussion (2015) را بدست آورد.

اوایل زندگی
ویل اسمیت ویلارد کارول اسمیت جونیور در 25 سپتامبر 1968 در فیلادلفیا ، پنسیلوانیا ، در مادر کارولین ، کارمند هیئت مدیره مدرسه و پدر ویلارد سی اسمیت ، صاحب شرکت تبرید متولد شد. تربیت طبقه متوسط ​​وی ، علی رغم مشاهدات خانواده اش از ایمان باپتیست ، وی را در مدرسه سخت کاتولیک بانوی لورد بدست آورد. وی در ادامه به دبیرستان Overbrook رفت.

محله وی فیلادلفیا غربی یک گلدان ذوب فرهنگ بود که یهودیان ارتدکس با جمعیت زیادی از مسلمانان در آن زندگی می کردند. اسمیت دانش آموز خوبی بود که شخصیت جذاب و سریع آن به خاطر رهایی او از دردسر مشهور شد ، صفتی که به زودی نام مستعار "شاهزاده" را بدست آورد.

اسمیت از 12 سالگی شروع به تجاوز کرد و قهرمانانی مانند Grandmaster Flash را تقلید کرد ، اما قافیه های او را با یک عنصر کمدی که بعداً به علامت تجاری وی تبدیل شد ، ضرب کرد. در 16 سالگی ، اسمیت در یک مهمانی با همکار آینده جف تاونز دیدار کرد. این زوج با هم دوست شدند و دی جی دو جیزی جف و پرنس پرنس به دنیا آمد.

6
آلبوم عکس
6 تصویر
حرفه شغلی
در نوجوانان ، DJ Jazzy Jeff & The Prince Prince شروع به تولید موسیقی کرد اما از صدای رپ گانگستا که توسط گروه هایی مانند N.W.A از ساحل غربی پدید آمده بود ، پاک شد. شاهزاده تازه در مورد دلهره های نوجوانان به روشی تمیز و بدون نفرین که آمریکای میانه در آن ایمن و سرگرم کننده بود ، صحبت کرد. اولین تک آهنگ این دختران با نام "دختران چیزی نیستند اما مشکل" در سال 1986 بود. اولین آلبوم آنها در سال 1987 با نام Rock the House در Billboard Top 200 قرار گرفت و اسمیت را قبل از 18 سالگی میلیونر کرد. موفقیت اولی هرگونه فکر حضور در کالج را از ذهن اسمیت خارج کنید.

در اوایل گزارش شد که اسمیت بورس تحصیلی را به مؤسسه فناوری نخبگان ماساچوست ماساچوست (MIT) بوستون واگذار کرده است ، اما اسمیت بعداً هنگامی که به یک مصاحبه کننده گفت این شایعه را برطرف کرد: "مادر من که برای هیئت مدیره مدرسه فیلادلفیا کار می کرد ، داشت. یک دوست که مأمور پذیرش در MIT بود. من نمرات بسیار بالایی از SAT داشتم و آنها به بچه های سیاه احتیاج داشتند ، بنابراین احتمالاً می توانستم وارد شوم. اما من قصد نداشتم به دانشگاه بروم. "

در سال 1988 ، DJ Jazzy Jeff & The Prince Prince موفقیت خود را با آلبوم He's The DJ ، I'm The Rapper ادامه داد. این آلبوم با تک آهنگ های دوستانه رادیویی "پدر و مادر فقط درک نمی کنی" ، "نام تجاری جدید فانک" و "کابوس در خیابان من" ، این آلبوم اولین بار جایزه گرمی را برای بهترین عملکرد رپ کسب کرد. این در سال 1989 توسط And In This Corner ... دنبال شد و این روند به افزایش ستاره منجر شد.

فیلم و نمایش تلویزیونی
"شاهزاده تازه بل هوا"
دو سال بعد ، اسمیت بازی صلیبی خود را به بازیگری آغاز کرد. NBC با استفاده از تجربیات خود در مورد ستاره دار بودن تازه کار ، اسمیت را امضا کرد تا در مورد کودک خردسال خیابانی فیلادلفیا که همراه با خویشاوندان خنده دار در محله ی خلوت لس آنجلس در بل-ایر قرار دارد ، امضا کند. بازی در شخصیت رپر خود و در بعضی مواقع با دوستش تاون ، The Prince Prince of Bel-Air موفقیت بزرگی بود که برای شش فصل به طول انجامید.

در همین حال ، اسمیت و تاون به تولید موسیقی ادامه دادند ، آلبوم اصلی Homebase در سال 1991 با تولید آهنگهای "Summertime" و "Ring My Bell". آلبوم نهایی آنها با هم ، Code Red در سال 1993 ، قابل توجه برای "Boom! Shake the Room" بود.

"جایی که روز تو را می گیرد" و "شش درجه از جدایی"
اسمیت در حالی که هنوز شاهزاده تازه بل-ایر را می ساخت ، کراس اوور دوم فیلم ها را آغاز کرد. نقش های کوچک در درام Where Day Takes You (1992) و کمدی Made In America (1993) با رهبری تحسین برانگیز در شش درجه جدایی (1993) دنبال شدند. اسمیت با حضور در کنار دونالد ساترلند ، استارارد چانینگ و یان مک کلن ، یک همجنسگرای خیابانی خیابانی را بازی می کرد که راه خود را از طریق محافل نخبه باز می دارد.

"پسران بد"
اولین قدم های اسمیت در سوپر استارد با فیلم بعدی او با نام Bad Boys (1995) بدست آمد. فیلم پلیس با بودجه بالا ، او را با طنز مارتین لارنس کنار هم قرار داد و از فرمول پلیس سیاه-سفید-پلیس که برای بورلی هیلز پلیس و سریال Lethal Weapon موفق بود ، فاصله گرفت. این دو سیاه پوست موفقیت فوری را به اثبات رساند و اسمیت - بازی قاتل بانوی صاف تا دلقک لارنس - به عنوان ماده اصلی مرد شناخته شد.

'روز استقلال'
اسمیت بعد از آن روز حماسه علمی تخیلی تلخ استقلال (1996) را برعهده گرفت ، نقشی که وی را به عنوان یک بازیکن اصلی در هالیوود تأیید کرد